Ma duc inainte fara nici o directie. Timpul e consumat rapid si fara noima dar incerc din rasputeri sa ii dau sens.
Munca, somn, gandit, mancat, munca,somn…
Nu-s inca norocosul ce se tolaneste in padure, el si linistea ce iti aduce aminte sa mai si respiri.
Nu, doar fug si ma opresc ca sa mai fug din nou.
Lasă un răspuns